Loonie tunes singin' in my head...

Tenke bare eg sko skriva bittelitt, å dette blei resultatet.
Skriva ingenting om alt.
Eller kanskje alt om ingenting.
Eg har gått et skritt fram, men samtidig et par skritt tbage.
Kor e eg egentli då? Framme, elle bag?
Men i d heila tatt så kose eg meg.
Men ikje alltid.
Men stort sett.
Vinden blåse i alle retninga. Nå e d storm.
Eg ser aldri på TV, for eg finne aldri de intresange programmå.
Der finst visst intresange og bra programmer, men en må kanskje ha medfødte evner for å finna de?
Eg har ikje ein sånn ein evne, å eg gidde ikje utvikla ein heller.
Dette blei kaos.
Men kem bryr seg?
Eg har ein sånn gullfiskbolle ront håve av å t.
D e greit d og, for då sleppe en å bli troffen av harde erter, om någe sko finna på å kasta på deg.
Men då tror eg heller eg ville tatt risken.
På å bli troffen av ei ert, meine eg.
Ja, for kvele du ertå, blir an fort t et blåber, og blåber e kje på langt nær så harde så erte.
Og me d som konklusjon, takke eg for meg!

Visse ting har eg behov for å gjørr før eg dør..

...Vandra opp t turisthyttå i Vigledal på turnsokka.
Me kan kje gå ner ijenn før me har tråkka langt neri gjørmå. Hilde og Ingeborg e me.
...Lera meg italiensk på kveldskurs. Dra t Italia me Ingeborg, å leva livet. Der ska me sidda i brosteinsgadene å spisa italienske is. Rettelse: Hilde (sistah.! ) e og seff me;)
...Finna Iialieneren!
..Dra t Barbados å finna ud om Marlo virkeli bor fira minutt fra strannå. Eventuelt prøva meg på litt rugby.
...Finna meg et svææært rom der eg kan dansa ein VILLE dans uden å ver redde for å kræsja i ein vegg eller ein stol eller ei lampa..( Utført! For de så lurte; i kulturhuse, foajeen. D blei kje så stort så eg hadde tenkt, men d holdt!)

Press

I de siste ugene har d vært press fra alle kanta.
Nedenfra, fra siå, ovenfra og innenfra.
Av å t dette presse ud, men som regel komme d sterkt tbage.
Godt eg kan dela på to.

Pussig lykke

En pussig lykke
overfalt meg i det du kalte meg
en bæsjunge

Verdens tåka

Lufta er kald
og pusten blir til hvit røyk
rundt hodene våre.
Jeg prøver å varme deg
men verden er for kald.
For kald til at tåken kan lette
og vi kan se hverandre.