Loonie tunes singin' in my head...

Tenke bare eg sko skriva bittelitt, å dette blei resultatet.
Skriva ingenting om alt.
Eller kanskje alt om ingenting.
Eg har gått et skritt fram, men samtidig et par skritt tbage.
Kor e eg egentli då? Framme, elle bag?
Men i d heila tatt så kose eg meg.
Men ikje alltid.
Men stort sett.
Vinden blåse i alle retninga. Nå e d storm.
Eg ser aldri på TV, for eg finne aldri de intresange programmå.
Der finst visst intresange og bra programmer, men en må kanskje ha medfødte evner for å finna de?
Eg har ikje ein sånn ein evne, å eg gidde ikje utvikla ein heller.
Dette blei kaos.
Men kem bryr seg?
Eg har ein sånn gullfiskbolle ront håve av å t.
D e greit d og, for då sleppe en å bli troffen av harde erter, om någe sko finna på å kasta på deg.
Men då tror eg heller eg ville tatt risken.
På å bli troffen av ei ert, meine eg.
Ja, for kvele du ertå, blir an fort t et blåber, og blåber e kje på langt nær så harde så erte.
Og me d som konklusjon, takke eg for meg!